Naast andere heerlijke werkzaamheden (bij het Expertisecentrum Literair Vertalen, tijdschrift PLUK, de oogst van nieuwe vertalers, de Vereniging van Nieuwe Vertalers, CELA, workshops, lezingen en meer) was 2018 ook een mooi vertaaljaar. Geen boekvertalingen, maar hopelijk de nodige voorbereidingen die ertoe zullen leiden.
Mijn vertalingen uit 2018 op een rijtje:
- ‘Mijn moeder is een vis (aantekeningen van een terugkeer)’ van Sandro William Junqueira voor tijdschrift Terras #15 ‘Afrika’. Vertaling van ‘Minha mãe é um peixe (anotações de um regresso)’ uit Granta, 2014.
- ‘Om je maar niet te zien’ van Valério Romão voor tijdschrift PLUK, de oogst van nieuwe vertalers. Vertaling van ‘Para não te ver’ uit Da família (Abysmo, 2014).
- ‘Verschillende versies van een catastrofe’, ‘De kleine schrijvers’ & ‘Na het laatste avondmaal’ van José Gardeazabal voor CELA (Connecting Emerging Literary Artists, 2017-2019).
- ‘Om je maar niet te zien’, ‘Natalya’ & ‘De leerschool’ van Valério Romão voor CELA (Connecting Emerging Literary Artists, 2017-2019).
- ‘Eindelijk heb je een kamer voor jezelf’, ‘Unburning a fire’ & ‘De brug’ van João Valente voor CELA (Connecting Emerging Literary Artists, 2017-2019).
En de eerste stappen voor vertalingen in 2019 zijn al getroffen. Kijk voor een volledig overzicht onder Werk.